***BİR AŞK HİKAYESİ*** Birgun ıssız sokaklar arasındaa dolasırken onu gordum.Bana bakıyordu.Gozleri hala SENİ SEVİYORUM diye haykırıyordu.Ama gel gör ki zaman onu biraz yıpratmıştı.Zamanında gostrdigi ilgiyi gostermiyordu bana.Evet hata bendeydi, bana guvenmediği için ondan ayrılmıştım. oysaki ben onun birtek gulusu için canımı vermeye hazırken o sanki onu bıraktıgım için bana nefretle bakıyordu. GUVEN,GUVEN,GUVEN.... Guven olmayınca olmuyor işte.Aşk fedakarlık gerektirir. Ya şimdi ne oldu.... Ben kalbimin sesini dinledim ve onu konusmaya davet ettim.o da kabul etti.Buluşma gunu gelmişti.Kalbim sanki onu ilk kez görüyor gibi yerinden çıkacak gibi oluyordu.veee gelmişti.... Konusuyorduk sanki hersey eskisi gibi olacak diye bir his vardı içimde.Zaman gectikçe gulucukler,kahkahya dönüştü ve ben konuyu ayrıldıgımız gune getirmiştim.Getirmez olaydım..... işte ne olduysa ondan sonra olmuştu.Bana bağırdı çağırdı ve gitti.AĞLADIM... O gun bugundur benim yüzüme bakmaz ve hatta bena salam bile vermez olmuştu.İŞTE YAŞANMIŞTI VE BİTTİ.... Oysaki BEN.... BENDE BİTMİŞTİM....